Pożegnanie czy zawieszenie?

Witajcie moi kochani.
Wiem pewnie niektórzy przecierają oczy kompletnie zaskoczeni tym, co widzą a inni może się cieszą.

Długo myślałam nad tym i musze przyznać, że to najtrudniejsza decyzja jaką przyszło mi podjąć.

Niestety straciłam serce do tej historii. Czytając od początku losy Megan i Aleca zauważyłam, że wszystko jest nie tak.

Nie tak jak to sobie wyobrażałam ją na samym początku.
Sam Turniej Pojedynków wydawał mi się dobry dopóki w trakcie pisania nie zobaczyłam, że nie wiele się różni od samego Turnieju Trójmagicznego a nie o to chodzi.
Sama wena na te historię gdzieś się pogrążyła.

Teraz myślę, że mogłam zakończyć opowiadanie w dwóch częściach albo pokazać je w całkiem inny sposób.

Kto wie może tak jeszcze zrobię?

Nigdy nie wiadomo jaki pomysł wpadnie mi do głowy, gdyż po mnie można wszystkiego się spodziewać.

Tymczasem nie chce ciągnąć tego na siłę ani przymuszać się bo to bez sensu.

Z góry chciałabym podziękować moim stałym czytelnikom, którzy znaleźli czas i na bieżąco czytali moje wypociny.

Podziękowania kieruje głównie w stronę:

Marzycielki, Beatrice, Naćpanej Szczęściem, Donnie, Elienn, Ange 13 – i wszystkim innym których nie wymieniłam a także anonimowym czytelnikom, licznym Obserwującym i tym, którzy być może czytali, ale nie zadali sobie trudu na skomentowanie.

Dzięki wam ten blog istniał i być może wrócę do tej historii, więc nie skazujcie jej na stracenie.

Tymczasem liczę, że najwierniejsi zostaną ze mną, gdyż zapraszam was na http://pokochac-lotra.blogspot.com – całkiem nową historię miłości Draco i Hermiony.

Mam nadzieję, że ze mną zostaniecie.

Nie macie pojęcia jak jesteście dla mnie ważni, każdy z osobna.
I Bym zapomniała.
Specjalne podziękowania należą się szczególnie:
Tatis: za jej porady, wspaniałe szablony, które czasami gościły u mnie na blogu, pomysły (niektóre pochodzą właśnie od niej) i dopingowanie  w tworzeniu tego bloga.

P.s. :
Informujących o nowych notkach proszę, by robili to na nowym blogu. W ten sposób będę na bieżąco.